Τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε ο σημερινός τελικός του Παγκοσμίου, να είναι κάτι παραπάνω από ένα ποδοσφαιρικό παιγνίδι.
Ο αθλητισμός βεβαίως -πόσο δε το ποδόσφαιρο ως το λαοφιλέστερο σπορ στην πορεία- ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων κάτι πολύ περισσότερο από την πρωτιά ή τη διάκριση, την επικράτηση σε μια αναμέτρηση, καθώς σηματοδοτούσε την ''ανωτερότητα'' όχι μόνο του αθλητή, αλλά και της πόλης, του κράτους από το οποίο προερχόταν.
Δεν είναι τυχαίο πως ειδικά στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, οι κυβερνήσεις των δύο μπλοκ, επένδυαν πακτωλό χρημάτων για την άρτια προετοιμασία των αθλητών.
Είχαν ανάγκη άραγε οι Σοβιετικοί και η Αμερικανοί που μπορούσαν μ' ένα κουμπί να αφανίσουν τον υπόλοιπο μισό κόσμο, να κατακτήσουν μερικές δεκάδες μεταλλίων? Για να αποδείξουν τί, την επιβεβαιωμένη παντοδυναμία τους? Τι παραπάνω θα κέρδιζαν?
Η συνέχεια εδω
