Τελείωσε πριν λίγο το παιχνίδι με τη Ζίμπρου και όπως είναι λογικό είναι πολλά τα γιατί, καθώς η ομάδα έχασε απο μια άλλη που στην ουσία απελεισε 2 φορές σε όλο το παιχνίδι.Το μεγάλο γεγονός είναι πως δεν χρειάστηκε να ευχηθεί κανείς να υπήρχε στο γήπεδο ο Βίτορ η ο Τζαβέλλας.
Η ομάδα σήμερα ήταν πραγματικά ομάδα αλλά τις έλλειπε αρχικά ένα βασικό συστατικό και αυτό είναι η φαντασία. Κυριάρχησε στα 3/4 του γηπέδου χωρίς να δώσει το παραμικρό δικαίωμα στη Ζίμπρου να πατήσει τη μπάλα κάτω και να επιβάλλει το ρυθμό της.
Πολύ γρήγορες εναλλαγές της μπάλας και των παιχτών στο γήπεδο ήταν κάτι που ευχαριστούσε το μάτι του Παοκτσή όμως δυστυχώς όταν η μπάλα έφτανε κοντά στην περιοχή της Ζίμπρου τότε δεν υπήρχαν οι λύσεις, οι σωστές μπαλιές και τα σωστά τελειώματα.
Το κέντρο όσο και να φορτωθεί με παίχτες το μόνο που πετυχαίνει είναι ένα φλύαρο ποδόσφαιρο γιατί απο τα άκρα δεν υπήρχε κάποια αξιόλογη τελική μπαλιά. Ο Σαλπιγγίδης όσο φιλότιμος και να ναι δεν μπορεί να περάσει τόσο εύκολα τη μπάλα στον φορ ή αυτή η κάθετη που έκανε κομμάτια την αντίπαλη άμυνα επι Γκαρσία δεν υπάρχει πλέον και εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα.
Είτε η ομάδα περάσει στους ομίλους είτε όχι οι μεταγραφές που χρειάζεται είναι δεδομένες και δεν αλλάζουν. Μένει να φανεί το πως και το πότε γιατί η ομάδα σήμερα ξεκίνησε την αγωνιστικη χρονιά παίζοντας με ένα καθαρόαιμο σέντερ μπακ, χωρίς κάθετη μπαλιά και χωρίς δεκάρι με πρωτοβουλίες.
