Πέρασε λοιπόν και το πρώτο παιχνίδι στο ταξίδι του ΠΑΟΚ στους ομίλους του Europa League και μετά το εμφατικό 6-0 μπορούμε να διατυπώσουμε μια άποψη για τα πεπραγμένα των παικτών με τον Άγγελο στον πάγκο. Άρχικά κάτι πολύ σημαντικό είναι οτι ο προπονητής της ομάδας τρέχει μαζί με τους παίκτες. Συμμετέχει δηλαδή στην φυσική κατάσταση μαζί τους. Δεν είναι η ντίβα του πάγκου να σκάει μύτη στην προπόνηση με το κοστούμι και τη γραβάτα.
Οι εγνωσμένες ελλείψεις στην άμυνα ακόμα δεν έχουν προβληματίσει γιατί υπάρχει συνοχή σε όλες τις γραμμές και γιατί μπρόστα απο την άμυνα, στο κέντρο θα υπάρχει σχεδόν πάντα ένας βαρύς παίκτης και ένας γρήγορος. Ακόμα και με τον Τζαβέλλα και τον Σκόνδρα σέντερ μπάκ η ομάδα δεν εκτέθηκε σε κανένα πρόσφατο παιχνίδι.
Στο κέντρο η παρουσία του Κάτσε δείχνει να καθαρίζει όλο το μήκος και πλάτος του γηπέδου και αν υπάρχει δίπλα του και ο Σαββίδης τότε το γήπεδο γίνεται πολλές φορές κατηφόρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των 2, είναι η παρουσία τους μαζί στο παιχνίδι με την Νάπολι όπου για περίπου 20 λεπτά ο ΠΑΟΚ ήταν παντού στο γήπεδο ΄χαρη στην παρουσία των 2, που μόλις πήγαινε να βγει η Νάπολι έκοβαν και μοίραζαν μπροστά.Στο πρόσφατο παιχνίδι με τη Ντιναμό η τριπλέτα Κάτσε, Τζανδάρης, Τζιόλης είδαμε αλληλοκαλύψεις όταν ανέβαινε ο Τζιόλης ή τα μπακ. Μάλιστα στα τελευταία δέκα λεπτά είδαμε πολλές φορές τον Τζανδάρη να παίζει πιο μπροστά απο όλους αποδιοργανώνοντας την άμυνα καθώς υπήρχαν παίκτες πάνω στον Κλάους.
Για τον Μακ ότι και να πούμε είναι λίγο καθώς στο ένας με έναν δεν τον κόβει κανείς, αναγκάζοντας την αντίπαλη ομάδα να βγάζει παίκτες πάνω του αφήνοντας άλλους ακάλυπτους. Ο Σάλπι τρέχει πάνω κάτω και χαρη στην ταχύτητα του μπορεί να δημιουργεί συχνά ρίγματα. Ο Περέιρα που δεν χρειάστηκε καθόλου χρόνο προσαρμογής χάρη στην ταχύτητα του, μπορεί να παίξει παραγωγικό ρόλο όταν βρίσκεται μπροστά απο τον Κλάους και δημιουργικό όταν βρίσκεται πίσω του.
Η μεγάλη αποκάλυψη για φέτος είναι ο Κλάους, γιατί στις μέρες Άγγελου στην ομάδα δεν κάθεται μπροστά περιμένοντας τη μπάλα, αλλά γυρίζει και πιο πίσω να κουβαλήσει τη μπάλα και να μοιράσει. Αυτό χαλάει την αντίπαλη άμυνα γιατί αν βλέπεις τον Σέντερ Φορ να παίζει κοντά στο κέντρο χάνεις από τα μάτια σου τους κρυφούς κυνηγούς όπως τον Περέιρα και τον Μακ που λειτουργούν πολλές φορές έτσι.
Οι εναλλαγές Ρατς με τον Σκόνδρα λειτουργούν ανάλογα με τη ροή του αγώνα. Μπορεί ο Αναστασιάδης να θέλει σε κάποιο χρονικό σημείο να βγαίνουν μπαλιές μπρόστά, τότε ο καθένας θα παίξει στην πλευρά του και στο πόδι του. Αν ο Αναστασιάδης θέλει να συγκλείνουν μέσα για να δημιουργούν ρήγματα, τότε τους τοποθετέι στο αντίθετο πόδι.
Τέλος είδαμε πολλές φορές στα παιχνίδια να κυκλοφορεί τη μπάλα η ομάδα στο κέντρο, πολλές φορές μάλιστα χωρίς λόγο. Πάντα όμως υπάρχει λόγος γιατί και ο Ρατς και ο Σκόνδρας θα βγάλουν την 40άρα μπαλιά στον ξεχασμένο παίκτη που βγαίνει απο την πάνω μεριά. Παράδειγμα αποτελεί το γκολ του Τζανδάρη, όπου έμεινε μόνος στο γήπεδο και πλάσαρε υποδειγματικά.
Φαίνεται σιγά σιγά η δουλειά του Άγγελου Αναστασιάδη στην ομάδα γιατί όταν κερδίζεις τη Ζίμπρου με τέτοιο σκορ λές έλα μωρε σιγά την ομάδα. Όταν μετά παίρνει σειρά ο Πλατανιάς το ίδιο. Την τρίτη και την τέταρτη φορά όμως - με Νίκη και Ντιναμό - τότε μόνο κατά τύχη δεν είναι τέτοια τα σκορ.
